کیمیا اسدی



 

ترس از مدرسه، علل، علائم و درمان ترس از مدرسه

ترس از مدرسه یکی از مشکلاتی است که کودکان دبستانی با آن رو به رو می شوند، البته احساس اضطراب برای کودکان در اوایل مدرسه تا حدودی طبیعی می باشد زیرا تجربه رفتن به مدرسه به منزله اولین جدایی از والدین می باشد و به منزله ورود به جامعه ای بزرگتر است اما بسیاری از کودکان اضطراب و ترس بیش از اندازه ای را تجربه می کنند به طوری برای آن ها سخت است تا با این شرایط خودشان را سازگار کنند.

این کودکان هنگام رفتن به مدرسه بسیار مقاومت می کنند و زمانی که مجبور به مدرسه رفتن می شوند آسیب و رنج های بسیاری را تحمل می کنند، برای آن که بتوانند ترس از مدرسه را در کودک خود بشناسید و آن را مورد کنترل قرار دهید این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید همچنین می تواند به مشاوره کودک مراجعه کنید تا در این زمینه به شما کمک کنند.

ترس از مدرسه چیست؟

کودکانی که به این مشکل دچار هستند دارای ترس افراطی، غیر منطقی و پایدار نسبت به مدرسه رفتن می باشند و زمانی که می خواهند از والدینشان جدا شوند مقاومت بسیاری انجام می دهند، ترس مفرط از مدرسه برای اولین بار معمولا در دوره پیش دبستانی، کودکستان و کلاس اول ظاهر می شود و در کلاس دوم به اوج می رسد، اما با این وجود خودداری از مدرسه رفتن می تواند در هر سنی به وجود آید.

ترس در دختران و پسران از مدرسه تقریبا به یک اندازه می باشد و این نوع ترس اضطراب و استرس زیادی را برای کودکان ایجاد می کند که در این حالت والدین علاوه بر درمان فوبیا، باید استرس و اضطراب کودک را کاهش دهند.

علائم ترس از مدرسه

بسیاری از والدین ممکن است در مورد مدرسه هراسی آگاهی چندانی نداشته باشند و علائم آن را جدی نگیرند و به همین دلیل آن مشکل را نادیده بگیرند این رفتار ها می تواند منجر به افزایش علائم استرس و اضطراب در فرزندان شود که در ادامه این مقاله علائم و نشانه های ترس از مدرسه را بیان می کنیم.

علائم رفتاری ترس از مدرسه

  • نسبت به مدرسه نرفتن بهانه تراشی می کنند و در برابر اصرار والدین مقاومت کرده و از مدرسه رفتن امتناع می کنند، این کودکان بیشتر تلاش می کنند تا والدین خود را قانع کنند تا به آن ها اجازه دهند در منزل بمانند.
  • چسبیدگی به پدر و مادر و امتناع از جدا شدن از والدین، دروغ گویی و فرار یا پنهان کردن برای اجتناب از رفتن به مدرسه، بسیاری از کودکان در این شرایط تظاهر به بیماری می کنند و تمایل دارند مدرسه را بپیچانند.
  • در هنگام جدایی از والدین و مدرسه رفتن، دچار پریشانی و ترس و اضطراب می شوند و قشقرق و سر و صدا به پا می کنند، این مسئله می تواند نشان دهنده وجود اختلال اضطراب جدایی در کودکان باشد.
  • در ساعت هایی که در مدرسه است در خواست مکرر برای برقراری تماس با والدین دارد.
  • بلند شدن از تخت خواب در هنگام صبح برای او دشوار است و با مشکلاتی رو به رو می شود.
  • امتناع از درگیری در فعالیت های گروهی با همسالان در مدرسه

علائم جسمانی ترس از مدرسه

کودکی از مدرسه می ترسد دچار اختلالات جسمانی می شود که شامل دل درد، سردرد، استفراغ، سرگیجه، خشکی دهان، تپش قلب، اسهال و ضعف هستند این علائم به ظاهر واقعی به نظر می رسند و علت آن به دلیل اضطراب و استرس بالایی است که کودک تجربه می کند علائم بیان شده معمولا در روز های تعطیل از بین می روند و همچنین پدر و مادر یا پزشک توصیه کنند که کودک چند روز در خانه بماند و استراحت کند این علائم بلافاصله از بین می روند اما در روز های قبل از رفتن به مدرسه یا همان روز علائم جسمانی مجددا ظاهر می شود و کودک تلاش می کند به مدرسه نرود.

علائم روانی ترس از مدرسه

کودکانی که دچار ترس از مدرسه می شوند غالبا علاوه بر واکنش ترس علائم و مشکلات روانی دیگری از خود نشان می دهند که شایع ترین این علائم اختلال در خواب، عصبانیت، پرخاشگری و جویدن ناخن، شب ادراری، لکنت زبان و ترس از تاریکی می باشد.

علل مدرسه هراسی

علت های مدرسه هراسی می تواند ریشه هاس محیطی، خانوادگی و یا فردی داشته باشد و یکی از عواملی که باعث این ترس می شود اختلال اضطراب جدایی می باشد و بسیاری از کودکان به این دلیل از مدرسه می ترسند و قادر نیستند از والدینشان جدا شوند و جدایی از والدین برای آن سخت و ترسناک می باشد.

برخی از کودکان به خاطر دلایلی مانند مسخره شدن یا زیره ذره بین بودن از سوی دیگران از مدرسه رفتن امتناع می کنند، این گروه از کودکان معمولا در مورد ارزیابی شدن و مورد قضاوت دیگران قرار گرفتن نگرانی شدید دارند، همچنین احتمال دارد که محیط مدرسه برای کودک ناخوشایند باشد و زمانی که این مشکلات حل نشود باعث ترس در کودک شده و به تدریج اختلال فوبیای اجتماعی در او ایجاد می شود.

در بعضی اوقات کودکان مشکلاتی با همسالان شان دارند را برای پدر و مادرشان بازگو نمی کنند چون این کار را نشان دهنده ضعف و ناتوانی خودشان در نظر می گیرند، گاهی اوقات احتمال دارد ترس کودکان از مدرسه به خاطر بدر فتاری های همسالان یا اولیای مدرسه با آن ها باشد، برخی از معلمان و کارکنان مدرسه احتمال دارد با کودکان رفتار نامناسب و سختگیرانه ای داشته باشند و یا کودکان را مورد تنبیه قرار می دهند.

راهکارهای مقابله با مدرسه هراسی در کودکان

برای این که مدرسه هراسی کاهش یابد و با درمان شود در این مقاله راهکار هایی را بیان می کنیم.

  • اجتناب از تنبیه شدید یا قضاوت شدن توسط دیگران و برچسب منفی زدن به کودک به خاطر عملکرد نامناسب و منفی که در مدرسه داشته است.
  • گفتگو با کودک و صحبت کردن در مورد ترس کودک از مدرسه، همدلی کردن با احساسات او و تلاش کردن برای این که دلایل اصلی ترس و اضطراب کودک را از طریق گفت و گو متوجه شود و شرایط کودک را بتواند درک کند.
  • کمک گرفتن تخصصی از مشاوران و روانشناسان برای حل مسائل فردی و خانوادگی که باعث تشدید شدن این مشکل شده و وابستگی شدید میان والدین و کودک به وجود آمده است و اضطراب و استرس جدایی.
  • ارزیابی و شناسایی مشکلات احتمالی در محیط مدرسه مثل بدرفتاری، مشکلات ارتباط با همسالان، قلدری و تشویق کودک برای صحبت در مورد آن ها.
  • تشویق و پاداش دادن برای به موقع رفتن به مدرسه و همچنین تشویق کردن برای انجام فعالیت ها و تکالیف مربوط به مدرسه.
  • شناسایی یک معلم و یا بزرگسال مورد اعتماد برای این که ارتباط نزدیکی با کودک برقرار کند.
  • برای این که اعتماد به نفس کودک را افزایش دهند و مهارت های ارتباط او را بهبود بخشند به کودک در این زمینه کمک می کنند و همچنین برای ارتباط مناسب با همسالان فضاهای مناسبی را ایجاد می کنند و کودک را مورد تشویق قرار می دهند تا تعامل خوبی با دیگران داشته باشند و فعالیت گروهی انجام دهند.

منبع : ترس از مدرسه را به اشتیاق از مدرسه تبدیل کنید


آموزش دوستیابی در مدرسه، راهکارهایی برای والدین و مربیان

روش های آموزشی دوستیابی در مدرسه به چه شکل می باشند؟ یکی از مهم ترین موضوعات در فرایند اجتماعی شدن به ویژه در سنین دبستان، دوستیابی می باشد، بسیاری از کودکان زمانی که می خواهند گفتگویی را آغاز کنند و یا رابطه دوستی با همسالان خود برقرار کنند با مشکلاتی برخوردار می شوند.

این موضوع می تواند نشان دهنده اختلالاتی در کودکان مانند افسردگی و اوتیسم باشد و نگرانی های زیادی را برای والدین ایجاد می کند، همچنین در بعضی مواقع عدم توانایی در دوستیابی می تواند به خاطر عدم آموزش کافی توسط والدین باشد. برای این که کودک با مهارت های دوستیابی آشنا شوند می توانید از مشاوران ومتخصصانی که در این زمینه اطلاعات کافی دارند کمک بگیرید و اگر کودک شما مشکلاتی در این زمینه تجربه می کند در ادامه این مقاله توضیحاتی در مورد آموزش دوستیابی بیان شده است که مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد.

آموزش دوست یابی در مدرسه برای کودکان چه اهمیتی دارد؟

یکی از راه های افزایش مهارت های اجتماعی دوستیابی و برقراری روابط دوستانه با دیگران می باشد که از زمان کودکی آغاز می شود و با توجه به این که اجتماعی بودن یکی از ویژگی های مهم و اصلی برای هر انسانی می باشد و نحوه شکل گیری آن بر روی مسائلی که در سنین بالاتر به وجود می آید اثر می گذارد.

زمانی که کودک مهارت های لازم برای دوستیابی و برقراری ارتباط با دیگران و روابط اجتماعی را یاد بگیرد در این هنگام به راحتی دیگران را به سمت خود جذب می کند و با وجود دوستان زندگی اش رنگ و بوی تازه ای به خود می گیرد.

همچنین تجربیاتی که کودک در مدرسه و هنگام برقراری رابطه دوستانه به دست می آورد به او کمک می کنند تا حد زیادی اعتماد به نفس او افزایش یابد و با توجه به این که کمبود اعتماد به نفس در بسیاری از اختلالات روانی دخیل می باشد می توان به نقش و اهمیت دوستیابی در کودکان پی برد.

اگر کودک در دوستیابی و برقراری ارتباط در مدرسه ناتوان باشد در این صورت آسیب های زیادی برای او به وجود خواهد آمد به عنوان مثال کودکانی که روابط اجتماعی محدودی دارند استرس و اضطراب زیادی را تجربه می کنند و دچار افت تحصیلی خواهند شد به همین دلیل دوستیابی بسیار اهمیت دارد و باید آموزش آن در اولویت مدرسه و والدین قرار گیرد.

بهترین زمان برای آموزش دوستیابی

از آن جایی که سنین مدرسه بهترین زمان برای رشد فردی و اجتماعی می باشد والدین باید از همان ابتدای تحصیل و روز های ابتدایی که فرزندشان به مدرسه می رود مهارت های لازم را به کودک خود آموزش دهند.

البته باید توجه داشته باشید که فرایند دوستیابی از زمان خردسالی آغاز می شود و کودک باید مهارت دوستیابی داشته باشد و اگر والدین در همان زمان کودکی آموزش های لازم را به کودک بدهد و با تمرین کند در مدرسه با مشکلات کمتری رو به رو خواهد شود و هم چنین آموزش این مهارت نیاز به تخصص دارد و بهتر است از مشاور و روانشناس در این زمینه کمک بخواهید.

آموزش دوستیابی در مدرسه، وم همکاری والدین با مدرسه

روش های آموزش دوستیابی به کودکان در مدرسه متفاوت می باشد و کودکان معمولا از لحاظ مهارت های اجتماعی به دو دسته تقسیم می شوند، گروه اول کودکانی که به مهدکودک رفته اند و اولین تجربه دوستی و سازگاری را در آن محیط یاد گرفته اند و گروه دوم کودکی که در کنار اعضای خانواده اش بزرگ شده و به خاطر رفتارهای والدین و نداشتن ارتباطات اجتماعی با هم سن و سالان، رابطه دوستی ضعیفی دارد و مفهوم مشارکت و همراهی با دیگران را کمتر از بیقه یاد گرفته است.

در نتیجه معلمان و مربیان باید به دانش آموزان توجه کنند و در مدرسه روش های آموزش مهارت دوستیابی را به کودکان آموزش دهند.

کودکان قبل از سن دبستان در موقعیت های مختلف با هم سن و سالان خود دوست می شوند اما به زبان ساده دوستی هایی بر پایه هدف تجربه نکرده اند و به همین دلیل والدین، مربیان و معلمان باید این نکته را در نظر بگیرند که باید هدف های دوستی و برقراری روابط دوستانه را به کودکان دبستانی آموزش دهند تا بتوانند درک صحیحی از شکل گیری این روابط داشته باشند.

همکاری والدین

آموزش در مدرسه به تنهایی کافی نمی باشد و کودک مهارت های دوستیابی را یاد نمی گیرد بلکه خانواده ها باید در این زمینه همکاری کنند تا آموزش های لازم به طور صحیح به کودکشان داده شود.

به عنوان مثال کودکی که در محیط مدرسه ساکت و آرام است از خانواده او بخواهید تا با او صحبت کنند که در محیط خانه با صدای بلندتری با اعضای خانواده حرف بزند تا بتواند روابطش را با اعضای خانواده گسترش دهد همچنین والدین می توانید با پرسیدن سوالاتی درباره این که روزش را چطور سپری کرده است و زنگ تفریح سرگرم چه کاری بوده است” با مربیان همکاری کنند.

منبع : آموزش دوستیابی در مدرسه | راهکارهایی عالی برای والدین و مربیان


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

دانلود موزيک جديد مرجع کامل طرح های گرافیکی و پروژه های دانشجویی یار بی همتا فروشگاه اینترنتی قاصدک طلایی بهترین سایت book592 مطالب اینترنتی سید محمد صدرالغروی ابهام نگاه به تاریخ اسلام